Acts 20

CHAPTER 20

Paul's Journey in Greece

1μετά δε το παύσασθαι τον θόρυβον προσκαλεσάμενος ο Παύλος τους μαθητάς και ασπασάμενος εξήλθε πορευθήναι εις την Μακεδονίαν 2διελθών δε τα μέρη εκείνα και παρακαλέσας αυτούς λόγω πολλώ ήλθεν εις την Ελλάδα 3ποιήσας τε μήνας τρεις γενομένης αυτώ επιβουλής υπό των Ιουδαίων μέλλοντι ανάγεσθαι εις την Συρίαν εγένετο γνώμη του υποστρέφειν διά Μακεδονίας 4συνείπετο δε αυτώ άχρι της Ασίας Σώπατρος Βερροιαίος Θεσσαλονικέων δε Αρίσταρχος και Σεκούνδος και Γαϊος Δερβαίος και Τιμόθεος Ασιανοί δε Τυχικός και Τρόφιμος 5ούτοι προελθόντες έμενον ημάς εν Τρωάδι 6ημείς δε εξεπλεύσαμεν μετά τας ημέρας των αζύμων από Φιλίππων και ήλθομεν προς αυτούς εις την Τρωάδα άχρι ημερών πέντε ου διετρίψαμεν ημέρας επτά 7εν δε τη μιά των σαββάτων συνηγμένων των μαθητών κλάσαι άρτον ο Παύλος διελέγετο αυτοίς μέλλων εξιέναι τη επαύριον παρέτεινέ τε τον λόγον μέχρι μεσονυκτίου 8ήσαν δε λαμπάδες ικαναί εν τω υπερώω ου ήμεν συνηγμένοι

Eutychus Raised from the Dead

9καθήμενος δε τις νεανίας ονόματι Εύτυχος επί της θυρίδος καταφερόμενος ύπνω βαθεί διαλεγομένου του Παύλου επί πλείον κατενεχθείς από του ύπνου έπεσεν από του τριστέγου κάτω και ήρθη νεκρός 10καταβάς δε ο Παύλος επέπεσεν αυτώ και συμπεριλαβών είπε μη θορυβείσθε η γαρ ψυχή αυτού εν αυτώ εστιν 11αναβάς δε και κλάσας άρτον και γευσάμενος εφ΄ ικανόν τε ομιλήσας άχρις αυγής ούτως εξήλθεν 12ήγαγον δε τον παίδα ζώντα και παρεκλήθησαν ου μετρίως 13ημείς δε προελθόντες επί το πλοίον ανήχθημεν εις την Άσσον εκείθεν μέλλοντες αναλαμβάνειν τον Παύλον ούτω γαρ ην διατεταγμένος μέλλων αυτός πεζεύειν 14ως δε συνέβαλεν ημίν εις την Άσσον αναλαβόντες αυτόν ήλθομεν εις Μιτυλήνην 15κακείθεν αποπλεύσαντες τη επιούση κατηντήσαμεν αντικρύ Χίου τη δε ετέρα παρεβάλομεν εις Σάμον και μείναντες εν Τρωγυλλίω τη εχομένη ήλθομεν εις Μίλητον 16έκρινε γαρ ο Παύλος παραπλεύσαι την Έφεσον όπως μη γένηται αυτώ χρονοτριβήσαι εν τη Ασία έσπευδε γαρ ει δυνατόν ην αυτώ την ημέραν της πεντηκοστής γενέσθαι εις Ιεροσόλυμα

Paul's Farewell Address

17απο δε της Μιλήτου πέμψας εις Έφεσον μετεκαλέσατο τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας 18ως δε παρεγένοντο προς αυτόν είπεν αυτοίς υμείς επίστασθε από πρώτης ημέρας αφ΄ ης επέβην εις την Ασίαν πως μεθ΄ υμών τον πάντα χρόνον εγενόμην 19δουλεύων τω κυρίω μετά πάσης ταπεινοφροσύνης και πολλών δακρύων και πειρασμών των συμβάντων μοι εν ταις επιβουλαίς των Ιουδαίων 20ως ουδέν υπεστειλάμην των συμφερόντων του μη αναγγείλαι υμίν και διδάξαι υμάς δημοσία και κατ΄ οίκους 21διαμαρτυρόμενος Ιουδαίοις τε και Έλλησι την εις τον θεόν μετάνοιαν και πίστιν την εις τον κύριον ημών Ιησούν χριστόν 22και νυν ιδού εγώ δεδεμένος τω πνεύματι πορεύομαι εις Ιερουσαλήμ τα εν αυτή συναντήσοντά μοι μη ειδώς 23πλήν ότι το πνεύμα το άγιον κατά πόλιν διαμαρτύρεται λέγον ότι δεσμά με και θλίψεις μένουσιν 24αλλ΄ ουδενός λόγον ποιούμαι ουδέ έχω την ψυχήν μου τιμίαν εμαυτώ ως τελειώσαι τον δρόμον μου μετά χαράς και την διακονίαν ην έλαβον παρά του κυρίου Ιησού διαμαρτύρασθαι το ευαγγέλιον της χάριτος του θεού 25και νυν ιδού εγώ οίδα ότι ουκέτι όψεσθε το πρόσωπόν μου υμείς πάντες εν οις διήλθον κηρύσσων την βασιλείαν του θεού 26διό μαρτύρομαι υμίν εν τη σήμερον ημέρα ότι καθαρός εγώ από του αίματος πάντων 27ου γαρ υπεστειλάμην του μη αναγγείλαι υμίν πάσαν την βουλήν του θεού 28προσέχετε ούν εαυτοίς και παντί τω ποιμνίω εν ω υμάς το πνεύμα το άγιον έθετο επισκόπους ποιμαίνειν την εκκλησίαν του θεού ην περιεποιήσατο διά του ιδίου αίματος 29εγώ γαρ οίδα τούτο ότι εισελεύσονται μετά την άφιξίν μου λύκοι βαρείς εις υμάς μη φειδόμενοι του ποιμνίου 30και εξ υμών αυτών αναστήσονται άνδρες λαλούντες διεστραμμένα του αποσπάν τους μαθητάς οπίσω αυτών 31διό γρηγορείτε μνημονεύοντες ότι τριετίαν νύκτα και ημέραν ουκ επαυσάμην μετά δακρύων νουθετών ένα έκαστον 32και τα νυν παρατίθεμαι υμάς αδελφοί τω θεώ και τω λόγω της χάριτος αυτού τω δυναμένω εποικοδομήσαι και δούναι υμίν κληρονομίαν εν τοις ηγιασμένοις πάσιν 33αργυρίου η χρυσίου η ιματισμού ουδενός επεθύμησα 34αυτοί γινώσκετε ότι ταις χρείαις μου και τοις ούσι μετ΄ εμού υπηρέτησαν αι χείρες αύται 35πάντα υπέδειξα υμίν ότι ούτω κοπιώντας δει αντιλαμβάνεσθαι των ασθενούντων μνημονεύειν τε των λόγων του κυρίου Ιησού ότι αυτός είπε μακάριόν εστι διδόναι μάλλον η λαμβάνειν 36και ταύτα ειπών θεις τα γόνατα αυτού συν πάσιν αυτοίς προσηύξατο 37ικανός δε εγένετο κλαυθμός πάντων και επιπεσόντες επί τον τράχηλον του Παύλου κατεφίλουν αυτόν 38οδυνώμενοι μάλιστα επί τω λόγω ω ειρήκει ότι ουκέτι μέλλουσι το πρόσωπον αυτού θεωρείν προέπεμπον δε αυτόν εις το πλοίον